Watchmen - Alan Moore / Dave Gibbons // Yorum

Çok fazla çizgi-roman okumuyorum. Okumak istediğim fazlasıyla kitap varken çizgi-romanları zaman kaybı olarak gördüğüm için elim gitmedi bir türlü. En azından eskiden böyle düşünüyordum. Göz önünde olan popüler karakterlerin ötesine bakınca çok kaliteli çizgi-romanlar olduğunu keşfettim. Elimde Yalınayak Gen'in ilk iki cilti var mesela, Hiroşima'ya atılan bombanın hikayesini anlatıyor. Bunun dışında Karanlık Güzel, Güngezgini ve Ghost'u  okumak istiyorum. Sizin de beğenerek okuduğunuz çizgi-romanlar varsa yorum bırakırsanız sevinirim.  

Watchmen'in çizgi-romanını okumadan önce filmini izlemiştim. Bu yüzden okurken neler olacağını biliyordum. Bu durum okuma isteğimi hiç etkilemedi, zaten çizgi -roman filmine kıyasla çok daha dolu. Karanlık bir atmosferi var Watchmen'in, üçüncü dünya savaşının eşiğinde olunan zamanlar. Renkler bile kendi renginden ziyade griyi göstermek istiyormuş hissi veriyor. Süperkahramanların çağı sona ermiş. "Kim gözleyecek gözcüleri?" mottosuyla yola çıkılarak süper- kahramanlığı yasaklamışlar. Watchmen dağıldıktan sonra üyelerinin sırada yaşamları, karakter analizleriyle birlikte okuyucunun karşısına çıkıyor. 

Watchmen için kıyamete saatler kala senaryosu diyebilirim. Her bölümün başında giderek ilerleyen bir saat var. Korku ve panik bu saat ilerledikçe artıyor. Günü kurtarması için ihtiyaç duyulan süper - kahramanlar yok. Sadece geçirdiği evrim ile insanüstü bir varlığa dönüşen Dr. Manhattan var ki kendisi insanlık için bir muamma. Watchmen'in en derin karakteri Dr. Manhattan olabilir. Belki de çoğumuz onun düşüncelerini bilerek anlamak istemeyiz. Ufuk açan konuşmalarıyla Dr. Manhattan'ın - ya da ilk ismiyle Jon'un - olduğu kareler Watchmen'in en önemli temel taşlarından biri. Onun dışındaki kilit karakterlerden biri de Rorschah. Kendi ahlak anlayışı ve doğrularına göre yaşayan biri. Rorschah toplumun dışına itilmiş bir anti - süperkahraman. Kitabın karanlık atmosferine en çok katkı sağlayan karakter olduğunu düşünüyorum. 

Watchmen okuyucuyu cafcaflı süper-kahraman dünyasından koparıp gerçekçi olanı gösteriyor. Kendi kostümünü ve namını oluşturan herkesin süperkahraman olabildiği bu evrende mutlu sonlar ya da insanlığa hizmet etmek için hazır bekleyen, doğaüstü güçlere sahip kahramanlar yok. İnsanın dünyaya bakış açısını değiştiriyor dediğimiz eserlerden biri. Ayrıca Rorschach's Diary kısmını her okuduğumda aklımda Rorschah'ın boğuk sesi belirdi. İzlemediyseniz filmine de mutlaka bakın derim. Herkese iyi akşamlar.