15 Şubat 2015 Pazar

Özgecan Aslan


Bu ülkede canavarlarla birlikte yaşıyoruz. Sadece erkek oldukları için her kadına istedikleri muameleyi yapma hakkına sahip olduğunu düşünen canavarlarla. Bu yazıyı okuyan tek bir kadın bile ben bu yaşıma kadar hiçbir şekilde tacize uğramadım diyebiliyor mu çok merak ediyorum. Taciz günlük yaşamın klasikleşmiş bir parçası haline gelmişken geçtiğimiz günlerde o canavarlar canımızdan can aldı. Özgecan’ı aldı bizden. Cuma akşamından beri ağlıyorum. O kadar güzel, o kadar masum duruyor ki. Diyecek söz bulamıyorsun çünkü yok. Bu noktada artık diyecek söz yok. Hiç tanımadığımız bir kız bir anda kız kardeşimizmiş gibi yüreğimizi yakıyor. Aklıma kendi hayatım geliyor. Lisedeyken minibüste otobüste sırt çantama arkadan baskı yapanlar, sırf o yüzden asla indirmezdim çantamı yere ne kadar ağır olursa olsun. Otururken kolunu koluma deli gibi yapıştıran insanlıktan çıkmış yaratıklar, o kolumu indirsem elini kim bilir nereye götürmeye çalışacak.  Hepsi de 15- 16 yaşlarındayken yaşandı, küçükken korktuğum yaşlarda. Sessiz sessiz yolun bitmesini bekliyorsun, belki şansına bir teyze görüyor da yardım ediyor sana. Artık susmak istemiyorum, artık sen de susma! Bu canavarların yok olması için daha kaç kadın ölmeli, kaçımız tacizlerle boğuşmaya devam etmeliyiz? Üzüldüm deyip geçme, hem kendin hem Özgecan hem de adlarını bilmediğimiz tüm kadınlar için sessiz kalma. Yarın siyah giyin, yarın işe, okula giderken bu canavarlarla karşılaşırsan sesini yükselt, diğer kadınları da kolla. Yarın ve sonraki her gün bunu yap, tepkini belli et. Benim annem bu olaydan sonra bana kendini kolla biber gazı taşı diyor ama babam da erkek kardeşime kızlara saygılı davran iyi insanlarla arkadaşlık yap diyorsa bunu her baba ya da her anne oğullarına yapmalı. İsterse üç yaşında bebek isterse 30 yaşında adam olsun oğlunuzu karşınıza alın ve konuşun. Kızlarınız zaten yılların getirdiği içgüdü ile her şeyin farkında. Hepimizin başı sağ olsun, Allah Özgecan’ın ailesine sabır versin.

Bu acı da içimizde bir yerde hep dursun. 

1 yorum:

  1. yok, ben uğramadım diyemem. her kadın özellikle toplu taşıma araçlarında uğramıştır tacize. ben de 10 yaşımda yaşadım. korkudan kimseye söyleyemedim. o yaşta, o durumun anlatılamaz olduğunu biliyorduk. anneme malum olmuş, sorunca ağlayarak anlattım. o fena, ben fena. bana bağırmayı öğretti. canın alınıyormuş gibi bağır dedi. vur, döv, ısır, yak onun canını diye tembihledi.
    yazımı bağlamak istediğim esas konu, terbiyenin öğretilir olduğu. aç oğlum çükünü göster toplumu aynı zamanda memelerin çıkmış belli etme toplumu. bunu yapan ebeveyn. bize kendimizi sakınmamız öğretilirken erkeğe abanması öğretildi. öğreten kim? esasında anne. anne! kadın olan anne hani. oğluşum çok can yakacak orospuları bunlar. evet, hepsi orospu. taciz eden tecavüz eden de kim oluyor? bildiniz, orospu çocuğu..

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...